Լրագրող Մարգարիտ Սարգսյանը Facebook-ի իր էջում անդրադարձել է Սեյրան Օհանյանի տիկնոջ` տիկին Խաչատրյանի վերջին օրերի գործողություններին: Սարգսյանը մասնավորապես նշել է.
«Երբեք, ոչ մի անգամ մտքովս չի անցել Սեյրան Օհանյանին անդրադառնալ վատ իմաստով, որովհետև նախ և առաջ նա ինձ համար մնացել է Վազգեն Սարգսյանի ասած՝ հնամաշ հագուստով թշնամու հետ բանակցությունների գնացած փոխգնդապետը, պատերազմով անցած սպան: Հատկապես վերջին տարիներին ասպարեզ մտած մեծ ու փոքր մկների ֆոնին…: Հաղթանակի մեջ վաստակ ունեցող մարդկանց ճակատագիրը տարբեր կերպ եղավ, բայց նրանց բոլորին պետք է գնահատանքով հիշել:
Բայց հիմա չարտահայտվել չեմ կարող: Պատերազմի ժամանակ Սեյրան Օհանյանին վիճակված բոլոր դժվարությունները նրա հետ հավասար կրել է նրա առաջին կինը և որդիների մայրը. նա է նստել-սպասել, թե արդյո՞ք ամուսինը ռազմի դաշտից տուն կվերադառնա: Իսկ հիմա, երբ դրանք անցյալում են մնացել, և Սեյրան Օհանյանը որպես բարձրագույն իշխանավոր՝ պաշտպանության նախարար, բաժին է հասել «դոկտոր» Ռուզիկին, և նա ամբողջովին իրենով է արել Սեյրան Օհանյանի վաստակը, համբավը, փառքն ու պատիվը: Քիչ է ասել, թե նա Սեյրանի «Սաշիկն» է. նա ոչ թե 50, այլ 100 տոկոսով է «փայ» մտել: Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչ կլիներ, եթե էս կիսատ-պռատ իշխանավորների կանայք բոլորը «դոկտոր» Ռուզիկի նման լինեին: Աղվան Հովսեփյանի կանտորային կից կստեղծվեր «Դատախազության դուռը համբուրածների» ասոցացիա, ու մի կաբինետ կզբաղեցներ քննչական կոմիտեում: Գորիկ Հակոբյանի կինն էլ «Հետախուզության և հակահետախուզության» ասոցացիա կհիմներ ու ԱԱԾ-ում կտնավորվեր: Արգամիչի կինն էլ՝ «Կառավարությանն առընթեր Մկների ժողով» ասոցացիան: Գալուստ Գրիգորիչի կինը՝ «ԱԺ տրոմբոնիստներ» ասոցացիան և այլն, և այսպես շարունակ:
Կատակը՝ մի կողմ. ոչ մի պաշտոնյայի կին իրեն սրա նման չի պահել: Եվ նաև ոչ մի լրագրող երբևէ Սեյրան Օհանյանի մասին չի գրել այնպիսի հոդված, որ ստվեր կձգեր նրա կերպարի վրա: Իսկ «դոկտոր» Ռուզիկը այդպես էլ չհասկացավ, որ իր ամուսինը Պաշտպանության նախարար է, պատերազմի մասնակից, գեներալ. նա ո՞նց է պատկերացնում այսուհետ Սեյրան Օհանյանի պաշտոնավարումը՝ սահմաններում կոտորվող մեր մատղաշ զինվորների ֆոնին՝ տորթի կողքին անմիտ ժպտացող նախարարին, ախր, անգամ շարքայինները լուրջ չեն ընդունի:
Ի դեպ, խիստ հատկանշական է, որ «ղշերով տիկինը» իրեն իր նման է պահել և ներկայացել ոչ թե գունագեղ ֆոտոսեսիաներում ֆիքսված «պրատակոլնի» ժպիտով, այլ գռեհիկ ու անդաստիարակ, հիսթերիկ կնկա պես վրա տալով իրեն ընդամենը հարց ուղղող լրագրող Գոհար Վեզիրյանի վրա: Նկարները թաքցնում են ագրեսիան, բայց արարքներն ավելի խոսուն են՝ չմոռանանք նաև լրատվամիջոցներին դատի տալը, հետապնդելը, սպառնալիքները:
Վերջին ֆոտոսեսիան, սակայն, հույժ տագնապեցնող է. ֆլորայից ֆաունային անցած (այս մտքի հեղինակային իրավունքը՝ Ռուզան Ամիրջանյանինն է) տիկնոջ վիճակը պետք է մտահոգի ընդհանրապես հայ հանրությանը և նրա ամուսնուն՝ մասնավորապես: Բերման ենթարկված աղավնիները, «բանտիկներով» Աստվածաշունչը, սև ու սպիտակ գլոբուսը (նկատեցի՞ք, որ աղավնիները Ամերիկայի վրա էին թառել). հոգեբույժը կախտորոշի, որ տիկինը կորցրել է կյանքի իմաստը, նա այլևս չգիտի՝ էլ ինչ անել, էլ ինչով պայքարել իր երևակայական թշմնամիների դեմ: Զգացողություն կա, թե նա մեջլիս է դուրս եկել, բայց թե ում հետ՝ պարզ չէ, որովհետև ոչ մի՝ անգամ նողկալի, անընդունելի պաշտոնյայի կին իրեն այսքան էժան ու այսքան ցանցառ չի պահել, այսքան չի արհամարհել ու չարաշահել մարդկանց համբերությունը: ՊՆ-ում աշխատողների բանակը «դոկտոր» Ռուզիկին քծնելիս հաճախ նրան ուղղված քննադատությունն ու ձեռ առնելը բացատրում է նախանձով. շատ դժվար է, սակայն, պատկերացնել իրեն հարգող մի կնոջ, որ դրա «ծիծակ» կոշիկներին նախանձի:
Սեյրան Օհանյանից առաջ պաշտպանության մի քանի նախարար է եղել. այդ ո՞վ է նրանց կանանց նախարարությունում տեսել, էլ չեմ ասում նախարարության գործերին խառվելու մասին:
Իրականում ես հիմա էլ Սեյրան Օհանյանի մասին ոչինչ չասացի: Եթե «դոկտոր» Ռուզիկը նրա երկրորդ կինը չլիներ, ինչքան կուզեր՝ թող ֆոտոսեսիաներ աներ, սրան-նրան հուզախռիվ տեքստեր գրել տար-դներ իր պատին. այսպես թե այնպես, ֆեյսբուքում լիքը «դոկտորներ» կան: Կարող էր անգամ ոչ թե աղավիների, այլ սիրամարգերի հետ լուսանկարվել, կարող էր նույնիսկ լողազգեստով կամ ավելի «անկեղծ» նկարներ դնել:
Մի խոսքով, եթե Երևանի փողոցներում տեսնեք Սեյրան Օհանյանին, ասեք՝ թող «դոկտոր» Ռուզիկին հիշեցնի, որ ինքը Պաշտպանության նախարար է»:
Комментариев нет:
Отправить комментарий